ഓർമകൾ മാത്രം നിനവുകൾനീറിപ്പിടയുന്നമനസ്സിൽനിനക്കായ്കാവ്യങ്ങൾരചിക്കുന്നതെങ്ങനെഅറിയാതെവിങ്ങുമെന്നുള്ളിലെ ഗദ്ഗദംപറയാതറിയുവാനിന്നുനീമറന്നോപുതുമഴചിലമ്പിയരികിലെത്തുമ്പോൾഎൻ്റെചാരത്തണഞ്ഞുനീമൊഴിഞ്ഞപോലെനിദ്രാവിഹീനമാംനിശീഥിനികളിൽ നീസ്നിഗ്ധഹൃദയദളങ്ങളിൽതൊട്ട പോലെഓർമയിൽനിന്മുഖംനിഴലായ്തെളിയുമ്പോൾഓമൽക്കിനാക്കളെയെത്രമേലോമനിച്ചുനിന്നടുത്തണഞ്ഞീടുവാൻമോഹിച്ചമാത്രയിൽനെടുവീർപ്പുംനൊമ്പരങ്ങളുംമാത്രമായിഈമലർകാലവുംകൊഴിഞ്ഞിടാറായല്ലോഈറൻമിഴിയിണകൾതോരാതെയായല്ലോമനതാരിൽവിരിഞ്ഞദളങ്ങൾകൊഴിഞ്ഞുകനവുകൾവിടർന്നകാലവുംകഴിഞ്ഞുനീജ്വലിപ്പിച്ചുണർത്തിയവർണ്ണരേണുക്കൾനേർത്തവിതുമ്പലായെന്നുള്ളിൽ പിടയുന്നുപറയുവാൻനിനച്ചവായ്ത്താരികളെല്ലാംകണ്ഠനാളത്തിങ്കൽകുരുങ്ങിക്കൊഴിയുന്നുഈവീഥിയിലാകാൽപാടുചികഞ്ഞനേരംഈക്ഷണമിനിയുംവേണ്ടെന്നോതിയപ്പോലെവേർപാടിൻനെരിപ്പോടിലെരിഞ്ഞമരുമ്പോൾയാത്രകളെല്ലാമിവിടെയിന്നർത്ഥശൂന്യംഎന്നന്തരാത്മാവിൻകൂടിലൊന്നെത്തിനോക്കാൻഎന്നോർമകളുംഞാനുംമാത്രംബാക്കിയായി.Read More
Tags :poem
കവിത: വനിതാ ദിനം രചന : കവിത വിശ്വനാഥ് അടക്കിയും ഒതുക്കിയുംആചാരങ്ങളും അനാചാരങ്ങളുംഅവൾക്കുമേൽ അടിച്ചേൽപ്പിച്ചു അതിരുകളും അരുതുകളുംകൽപ്പിച്ച് മുൾവേലിക്കുള്ളിൽ മുൾമുനയിൽ നിർത്തി പുല്ലിംഗമില്ലാത്ത വാക്കുകൾ കൊണ്ടവളെ വിശേഷിപ്പിച്ചു നിൽപ്പിനെ നടപ്പിനെ രൂപത്തെഭാവത്തെ വസ്ത്രത്തെ ആത്മാവിനെകണ്ണുകൊണ്ടും വാക്കുകൊണ്ടും പ്രവർത്തികൊണ്ടും പിച്ചിച്ചീന്തി അവളെ ഹിതമായി ഭോഗിക്കാനുള്ളധനം പൊരുതിയും ഇരന്നുംസ്ത്രീധനം എന്ന പേരിൽ വാങ്ങി അവളുടെ പ്രേമം തുലാസിൽ തൂക്കിശ്വാസംമുട്ടിച്ചു ഞരമ്പുകൾ കീറിആത്മാവിനെ തുരന്ന് പ്രാണനെ ഊറ്റി മാംസപിണ്ഡമാക്കിചവറ്റുകൂനയിലേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞു വാഹനങ്ങളിലും വഴിയോരത്തുംതൊടിയിലും തൊട്ടിലിലുംഅവളുടെ കരളും കനവും പറിച്ചവർവനിതാദിനാശംസകൾ നേർന്നു അഗ്നിശുദ്ധി […]Read More